بالاخره اومدم تورنتو

سلام 

ارادتمند همه دوستان قدیم و جدید هستیم . 

بالاخره بعد از یک ماه اومدیم تورنتو ! تورنتو در نگاه اول شهر شلوغی به نظر رسید با ساختمونای بلند که فقط توی مرکز مونترال میشد مانند اونها رو دید ولی بعد فهمیدیم نه بابا فقط شلوغ نیست و امکانات هم در اون فراوونه ! 

اینجا بر خلاف مونترال که اتوبوسها تقریبا ۳۰ دقیقه یکبار میومدند اتوبوسها تقریبا ۵ دقیقه یکبار میان (تجربه شخصی) 

توی مونترال همشون سیاه پوست بودند چون زبان کشورهای آفریقایی فرانسه هست و برای همین بهشون خیلی راحت ویزای کبک رو میدند ولی اینجا مثل مور و ملخ چشم بادومی از جنوب شرقی آسیا و ژاپن اومده ! مهم ترین مشکلی که با جوامع چشم بادومی پیدا میکنید اینه وقتی با یک کدوم حضوری قرار میگذری و بعد میری و بر میگردی نمیتونی تشخیص بدی با کدوم قرار گذاشتی چون همشون شکل هم هستند . همه ی این چشم بادومی ها نه ابرو دارند و نه چشم و نه بینی و این که برای ما ایرانی ها بین خودمون مثل رادار میمونه اینجا مشکل ایجاد میکنه ! 

خونه ما تقاطع یابون یانگ و فینچ توی یک مجتمه آپارتمانی با چهار آپارتمان ۲۰ طبقه که ما توی یکی از آپارتمانها طبقه هشتم میشینیم ! 

اینجا کلا همه چشم بادومیند ! بعضی از این چشم بادومی ها مهربون و خون گرمند و بعضی دیگه مثل برج زهر مار ! 

البته اینجا نژادهای دیگه هم هستند که شاخص ترین بعد از چشم بادومی ها هندی ها هستند ! 

بقیه نژادها که مشتمل از اروپایی ها و مردم خاور میانه میشند تقریبا غیر قابل تشخیصند و از نظر چهره و لباس با هم یکدستند ! 

اینجا با هر کسی حرف میزنی باید اول ازش به فارسی بپرسی که فارسی بلده یا نه چون توی همین چند روز ۳-۴ مورد برای من پیش اومد که با یارو انگلیسی حرف زدم و تا با خانواده فارسی حرف زدم یارو هم شروع کرد فارسی حرف زدن ! 

این چند روز کارهای اساسی کردم و مثلا توی کتابخونه عضو شدم یا بیمه درمانیم رو درست کردم یا امتحان زبان دادم ! 

امتحان زبانش خیلی سادس ولی باید حول نکنی ! من امروز امتحان دادم و کلاس سوم قبول شدم که البته اگر حول نشده بودم بیشتر هم قبول میشدم ! ( کلاس سوم هم خوبه ولی من بیشتر از خودم انتظار داشتم ) 

اینجا ایرانی ها برای ارتباط با جامعه یکم مشکل پیدا میکنند چون مثلا باشگاه ورزشی زنونه و مردونه با همه یا استخر زنونه و مردونه ی جدا نداریم یا باید با خانم ها دست بدی یا که یکم برای منی که توی یک مملکت بسته بزرگ شدم سخته ! 

بابا زن صاحب خونه اومده بود دیدنمون ... اولا که سرزده اومدند و ما هم با همون لباس خونه که بودیم ازشون پذیرایی کردیم و اصلا هم ناراحت نشدند ... در ضمن موقع رفتن همه رو بغل کرد ... داشتم از خجالت آب میشدم ولی خوب اینم یکی از قوانین خارجه و باید بهش عادت کرد ! 

دوستان پیشنهاد میدند برم توی یک قهوه فروشی یا رستوران کار کنم چون هم حقوقش خوبه و هم زبانم راه میوفته ولی هنوز تصمیم نگرفتم ! فعلا که نمیرم تا بعد ببینم چی میشه !!!! 

جمعه هفته دیگه امتحان ارزیابی برای ورود به مدرسه دارم و کلا نمیدونم چی باید بخونم !!! احتمالا تا اون موقع یه نگاهی روی درسهای خودم میکنم ببینم چی میشه ! 

فعلا دیگه باید برم 

ارادتمند 

رامین